متأسّفانه بشر در باب جملات، لغات و کلماتی که از ناحیه ذوالجلال و الاکرام برای انسان آمده است - که واضع آن لفظ یا خداست یا خود بشر - تأمّل، تدبّر و تفکّر نمی‌کند

همان­طور که عرض کردیم ما یک علم حصولی و یک علم حضوری داریم. حصول به معنای حاصل شدن است و علم حصولی، حصول صورت معلوم در پیشگاه عالم است.

حضرت آیت الله قرهی(مدظله العالی) فرمودند: عرض کردیم وقتی ما کلمه «وجود» را می‌گوییم، طبعاً معنا و مفهوم آن (علم) از بدیهیّات محسوب می‌شود، چرا؟ چون علم از بدیهیّات است و جهل مقابل علم قرار می‌گیرد. لذا طبیعی است دانایی از بدیهیّات و مقابل آن جهل است.

حضرت آیت الله قرهی(مدظله العالی)به نقل از حضرت امیر المؤمنین (ع)فرمودند:نتیجه سهل‌انگاری،پشیمانی است امّا نتیجه حزم، یعنی آنچه که انسان آن را محکم بگیرد،باور کند و پی‌گیر آن باشد،سلامت است یعنی سالم ماندن از خساراتی که برای انسان به وجود می‌آید.

وقتی امام زمان(‌صلوات اللّه علیه و عجّل اللّه تعالی فرجه الشّریف) قیام می‌کنند، با امر جدید، کتاب جدید و قضاوت جدید می‌آیند. ایشان به شدّت بر عرب‌ها سخت می‌گیرند، با شمشیر با آن­ها برخورد می­کنند، از هیچ کس چیزی را نمی‌پذیرند و از ملامت ملامت کننده­ای هم ناراحت نمی‌شوند.

حضرت صادق القول و الفعل(صلوات اللّه و سلامه علیه) می­فرمایند: به خدا سوگند آنچه که چشم به راه آن هستید، فرا نمی­رسد مگر پس از ناامیدی.

عرض کردم ما تمام این مباحث را به این خاطر می‌گوییم که بعداً بحث مهدویت و وجود امام(علیه الصّلاة و السلام) را با عقل تطبیق دهیم و ببینیم اینکه باید جدّاً از لحاظ عقلانی امام را بشناسیم چطور است. آیا می شود یا نه؟

سخنرانی حضرت آیت‌الله قرهی(مدّ ظلّه العالی) با موضوع: بیعت (تجلّی عبادت شب عاشورا، نبرد روز عاشورا بود)درشب دهم محرّم الحرام 1435 (22/08/92)برگزارشد.